اسد

ضرورت توجه به نکته های تربیتی انسان ساز- بخش ششماحساس و عقده حقارت؛ دامنگیر انسان از دوران کودکیاسدالله افشار1- واژه حقارت به معنی پستی، خواری، فرومایگی بوده و یا از اهمیت، ارزش یا شایستگی کم یا کمتر برخوردار بودن است. زمان هایی که افراد مورد پستی قرار گرفته، ارزششان نسبت به اطرافیان کمتر در نظر گرفته شده و یا موفقیتی را به دست نمی آورند، تحقیر شده و حس حقارت را تجربه می کنند. افرادی که در کودکی مورد بدرفتاری قرار گرفته اند در بسیاری مواقع احساس حقارت می کنند. احساس عقده حقارت یا به تعبیرفارسی«احساس کهتری» از جمله عواطف و احساس هایی هستند که هرفرد در زندگی روزمره خود به شکلی آن را تجربه می کند و تقریبا تمامی افراد بشرکم و بیش با این احساس درگیرند.2- عقده، محصول فشارها و ناراحتی های روانی و فکری، و رنج های شدید درونی ناشی از امیالِ سرکوفته است. به عبارت دیگر مجموعه گرایش های ناخودآگاه که حالات، رویاها، رفتار و کردارهای شخصی را نشان می دهد، عقده نامیده می شود.در واژه شناسی روان کاوی این اصطلاح، ترکیبی از : ویژگی ها، خصوصیات، تمایلات، هیجانات، احساسات وکردارهای عاطفی متضاد فرد است.عقده همواره در ضمیر ناخودآگاه باقی می ماند و مجموعه ای کلی به صورت تفکیک ناپذیر سازمان می یابد و اجزاء وجودی شخص را تشکیل می دهد. 3- اگرچه اصطلاح «عقده حقارت» اغلب در فرهنگ پاپ به شوخی مطرح شده و یک تشخیص برای سلامت روان نیست، اما یک پدیده واقعی است. کسانی که از عقده های حقارت رنج می برند به طور مزمن عزت نفس پایینی دارند، اغلب خود را با نظرات تحقیر آمیز نسبت به خود که به نظرشان منطقی است، غرق می کنند. آدلر عقده حقارت را به عنوان احساس اولیه بی کفایتی و ناامنی، ناشی از کمبود واقعی یا تصوری فیزیکی یا ر, ...ادامه مطلب

ضرورت توجه به نکته های تربیتی انسان ساز- بخش چهارمضرورت پرورش فطرت راستگویی انسان در کودکی اسدالله افشار1- یکی از صفات نیکو که هماهنگ با سرشت آدمیان است راستگویی می‌باشد. هر انسانی به طوری فطری مایل است راست بگوید و همچنین سخنانی را که از دیگران می‌شنود، راست تلقی کند. دروغ گفتن انحراف از صراط مستقیم فطرت و خلقت است. راستگويى و دروغگويى دو حالت اخلاقى است كه ريشه در اعتقادات و باورهاى دينى دارد، راستگويى حركتى در مسير فطرت است و دروغگويى حركتى برخلاف مسير فطرت، راستگويى نهالى بالنده و رشد يافته در سرزمين پاك اخلاص و صداقت است و دروغگويى بوته‌اى آفت‌زده و خشكيده درشورزار روان آدمى است، انگيزه راستگويى توانمندى اراده واعتماد به نفس و دروغگويى انعكاس ضعف‌ها و ناتوانی‌ها و نفاق‌هاى درونى است. ازطرف ديگر«دروغ»يكى از بدترين عادات و بزرگترين گناهان و موانع رشد و كمال انسان به شمار مى‌رود که باید مراقب بود در کودکان نیز اثرات بدی دارد و بر روی رشد و کمال آنها موثر است. که البته كه مى‌توان در پرتو انديشه و تعقل صحيح آن را مهار كرد و با سلاح ايمان، دانش و آگاهى آثار ناهنجار دروغگويى را از جامعه زدود.2- همه‌ پیامبران الهی و پیشوایان دینی، مردم را به راست‌گویی دعوت نموده‌اند. راستی، امری طبیعی و فطری است و از نهاد انسان مایه می‌گیرد. پیامبران الهی که یک قسمت مهم ماموریتشان احیاء فطریات بشر بوده، مردم را به راست‌گویی، دعوت کرده و آنان را از دروغ گفتن جدا برحذرداشته‌اند. اسلام دروغ را عامل مخرب ایمان شناخته و آن را از بسیاری ازگناهان کبیره بزرگتردانسته است. بدبختانه این مرض خطرناک،‌ مخصوص بزرگسالان نیست! بچه‌های کوچک نیز به این ناخوشی خانمان برانداز، دچار می‌شوند و از کودکی بدروغ‌گویی عاد, ...ادامه مطلب