به بهانه اول بهمن زادروز حیکم طوس فردوسی ؛حافظ سنت های ملی و شناسنامه قوم ایرانی دکتراسدالله افشار استاد بزرگ بي بديل ، حكيم ابوالقاسم منصور بن حسن فردوسی طوسي ، حماسه سراي بزرگ ايران و يكي از شاعران مشهور عالم و ستاره در خشنده آسمان ادب فارسي و از مفاخر نامبردار ملت ايرانست كه به علت همين عظمت مقام و مرتبت، سرگذشتش مانند ديگر بزرگان دنياي قديم با افسانه و روايات مختلف در آميخته است. بی تردید ژرفای زبان فارسی ، مدیون تلاش شگفت حکیم ابوالقاسم فردوسی ، بزرگ ترین شاعر حماسه سرای ملی ایران است. معماری حکیمانه او در برپایی کاخی رفیع از نظم در زبان فارسی ، چنان استوار قامت افراشته است که در قرون و اعصارْ مصون از باد و باران و فرسایش ، سرفراز بر تارک فرهنگ ایرانی و اسلامی می درخشد و نام بلند آن شاعر گران مایه را برای همیشه زنده نگه داشته است. نمیرم از این پس که من زنده ام که تخم سخن را پراکنده ام پاژ لبخند زد ؛ ایران شکفت اول بهمن ماه را زادروزحکیم طوس ؛ «ابوالقاسم حسن پورعلی طوسی» معروف به فردوسی بزرگ دانسته اند. آری اول بهمن ماه روزی است که فرزندی از ایران زمین در دیار خراسان و در روستای پاژ قدم به عرصه گیتی نهاد تا کاری کند کارستان ؛ داستان او از زمانی آغاز شد که پاژ لبخند زد و ایران شکفت. او افق نگاهش را به دوردست کشاند و شکوفایی فرهنگ و زبان پارس, ...ادامه مطلب