پشت پرده توافقنامه صلح آمریکا و گروه طالبان

پشت پرده توافقنامه صلح آمریکا و گروه طالبان        

دکتراسدالله افشار

شنبه 10 اسفندماه سال جاری ( 29 فوریه 2020 ) این خبر بر روی شبکه ها و سایت خبری جهان مخابره شد؛ پس از 11 دور مذاكره طي حدود يك سال و نيم زمان توافقنامه صلح بين دولت ايالات متحده امريكا و گروه طالبان در دوحه قطر به امضا رسيد. آیا با وجود ترامپ به عنوان رییس جمهورپیمان شکن توافقنامه های بین المللی و ناقض عهدنامه ها، می توان نگاه مثبت به این توافقنامه از سوی آمریکا داشت و شاهد تأثیرات آن در افغانستان و منطقه بود؟ و آیا واقع آمریکائیان طبق زمان بندی این توافقنامه سرانجام بعد از 18سال افغانستان را ترک خواهند کرد و دست از غارت منابع این سرزمین برخواهند داشت؟ و آیا واشنگتن حاضر به نابودی سود کلان حاصل از تولید مواد مخدر در افغانستان خواهد بود؟ در هرصورت از این نکته نمی توان غافل شد که وقتی در سال ۲۰۰۱ میلادی وقتی آمریکا و هم پیمان هایش به بهانه خودداری دولت طالبان از تحویل «اسامه بن لادن» به عنوان مظنون اصلی حملات ۱۱ سپتامبر با شعار ریشه کنی تروریست به افغانستان هجوم آوردند؛ دوباره کشت و تولید مواد مخدر در این کشور روند صعودی به خود گرفت و جالب آن که هرگز از آن روز تا امروز این نکته بدیهی که فروش مواد منبع درآمد تروریست هاست مورد توجه غربی ها قرار نگرفت؛ چرا که  آنان به خوبی می دانستند، قاچاق موادمخدر موجب تقویت مالی تروریست ها و توسعه شبکه های  افراط گرایی می شود که هم امنیت و هم صلح منطقه ای و جهانی را تهدید می کند و از این رهگذر می توانند به مطامع استعماری خود نائل آیند.

نگارنده با توجه به سوابق مخرب پیمان شکنی آمریکا خصوصا در دوره رییس جمهورکنونی آمریکا، نسبت به این توافقنامه خوش بین نبوده و به همین دلیل بحث در این باب را دارای ابهامات و پیچیدگی می داند اما با این وجود نکاتی را می توان در این خصوص یادآور شد:

1- به نظر می رسد این توافقنامه شکننده باشد و ترامپ با توجه به در پیش بودن انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا که خود نامزد جدی برای دومین بار در این پست می باشد، از آن بهره برداری تبلیغاتی نماید تا از این طریق با وعده بازگشت سربازان آمریکایی به خانه، اعتماد عمومی را جلب و  آرای مردم را همراه خود داشته باشد. آیا این مانور تبلیغاتی ترامپ با توجه به شکست سیاست های منطقه ای و جهانی اش، محقق خواهد شد؟

2- از دیگر اهداف این توافقنامه، زیر سئوال بردن مشروعیت دولت منتخب کنونی مردم افغانستان است. و نقطه مقابل آن مشروعیت بخشیدن به گروهی افراطی به نام طالبان است که مورد انتقاد غربی ها بوده و آنان را گروهی مرتجع و واپس گرا می خواندند؛ حال چی اتفاقی رخ داده است که آمریکاییان به جای آن که با دولت منتخب مردم افغانستان سرمیز مذاکره بنشینند و توافقنامه ای را به امضا رسانند با گروه افراطی طالبان گفت و گو کرده و توافقنامه امضا کرده اند؟ به این ابهام یک پاسخ می توان داد وآن پروژه دولت سازی و ایجاد دولت سایه برای پیاده کردن برنامه های آمریکا در افغانستان است تا به هنگام لزوم مشروعیت دولت قانونی را زیر سئوال برده و با خدشه مواجه سازد!       

3- شاید بتوان این توافقنامه را به یک معامله نیم بند تشبیه نمود؛ معامله ای که از هر دو سر برای آمریکاییان سود است و با انتخاب طالبان، آینده هراسی همچنان مهمان روح و روان مردم افغانسنان خواهد بود و سایه شوم جنگ و جنایت همچنان بعد از 4 دهه، کیان و تمامیت ارضی افغانستان را تهدید می کند. ترامپ برای آن که بتواند برای دومین بار انتخاب شود حاضراست دست به هرکاری بزند و آینده شوم و تلخی برای منطقه و جهان رقم زند.

قطعا تاریخ در باره عملکرد ناصواب رؤسای جمهور آمریکا قضاوت خواهد کرد و آنان را به خاطر راه انداختن جنگ ها، جنایت ها و فسادها به پای میز محاکمه خواهد کشاند. این روز دور نخواهد بود.

سه شنبه: 13 / 12 / 1398- 8 رجب 1441-3 مارس 2020