طرح معامله قرن؛ به نفع رژیم صهیونیستی و توهین به مردم فلسطین

طرح معامله قرن؛ به نفع رژیم صهیونیستی و توهین به مردم فلسطین  

دکتراسدالله افشار

طرح صلح خنده دار موسوم به معامله قرن که از سوی دو تروریست بین المللی؛ ترامپ و نتانیاهو، رییس جمهور قمار باز عیاش آمریکا و  نخست وزیر رژیم اشغالگر کودک کش مطرح  و رونمایی گردید؛ جهانیان را به واکنش واداشت. افکار عمومی دنیا هم ترامپ را به خوبی می شناسند و هم نخست وزیر فاسد و آدمکش صهیونیستی را.

از نگاه دنیا و صاحب نظران، طرح ارائه شده که معامله قرن خوانده  شده است چیزی شبیه به کلاهبرداری بوده و فریب و نیرنگی بیش نمی باشد و قطعا از واقعیت های موجود در قضیه فلسطین، فرسنگ ها فاصله دارد. این طرح با رندی تمام به دنبال حذف فلسطنیان و حاکمیت به حق آنان از تمامی سرزمین هایشان بوده و تجربه نشان داده است استکبار غربی و صهیونیسم بین المللی در هیچ زمانی دولت مستقل فلسطین را تحمل ننموده و نمی کنند، بنابراین ساده انگارانه می باشد  اگر کسی بگوید این طرح می تواند تضمین کننده صلح بین فلسطین و رژیم اشغالگر باشد! مگر می شود با غاصبی که دستش تا مرفق به خون کودکان خردسال، جوانان و نوجوانان، زنان و مردان پیر و کهنسال آغشته است، صلح برقرار شود؟! غاصب غاصب است و با هیچ چیز تطهیر نمی شود. غاصب باید تنبیه، مجازات و از خانه و کاشانه بیرون شود و این مهم اتفاق خواهد افتاد. تجربه تاریخی نشان داده است تجاوزگر محکوم به شکست است و متجاوز در همان محیطی که اشغال کرده است دفن خواهد شد تا عبرت متجاوزان دیگر باشد.

طرح مذکور به قدری مضحک و مسخره از سوی آمریکائیان طراحی شده است که حتی اعراب سازشکار هم نتوانستند آن را محکوم ننمایند و ساده ازکنار آن رد شوند. اتحادیه عرب در سطح وزرای خارجه کشورهای عضو، شنبه 12 بهمن ماه سال جاری، پیامدهای رونمایی از طرح معامله قرن را طی نشستی که برگزار نمود بررسی و به طرح مزورانه ترامپ نه گفتند و اعلام داشتند؛ طرح استعماری استکبار نه تنها ظالمانه و به دنبال تحمیل سیاست واقعیت موجود است بلکه تأمین کننده حق ملت فلسطین برای تشکیل کشوری مستقل به پایتختی قدس نمی باشد.    

باید منصفانه اندیشید و با انصاف قضاوت کرد که طرح معامله قرن؛ حقه جدید ازسوی استکبار غرب و صهیونیسم بین المللی می باشد. ترامپ و نتانیاهو، هردو در کشورشان زیر تیغ قرار دارند و هردو از لحاظ سیاسی ، اخلاقی و مالی فاسد بوده و تحت فشار مراجع قانونی و مجالس خود هستند؛ لذا آنان برای رهایی از این فشارها، این طرح را مطرح تا افکار عمومی دنیا را از مسائل حادث شده در پیرامون خود دورکنند تا شاید بتوانند به ترمیم جایگاه خویش در سطح بین الملل بپردازند! چه بسا آنان در نگاه اول موفق به این مهم شده باشند اما بعد از اندک زمانی دست آنان رو شده و رسانه های دنیا، پشت پرده افکار این دو فاسد تروریست را که تحت استیضاح و متهم به فساد می باشند آشکار، رسوا و پرده از نیات پلیدشان برداشتند و مشخص کردند این طرح اولا توهینی به مردم مظلوم و مبارزه فلسطینی است و ثانیا راه گریز و فراری جهت این دوکلاهبردار سیاسی سرکش  از محاکمه در کشورشان بوده است. تحلیل گران معتقدند؛

-اتحادیه عرب به نهادی بی‌ارزش تبدیل شده است،

- تصمیم‌هایی هم که در این سازمان اتخاذ می‌شود بی ارزش است،

- وزرای خارجه اتحادیه عرب؛ در جلسه چیزی می‌گویند و در خفا رفتار دیگری از خود بروز می‌دهند و راه سازش را با جبهه صهیونیسم در پیش گرفته اند،

- اغلب کشور‌های عربی در زیر میز روابط بسیار قوی با اسرائیل و آمریکا دارند و به دستور آمریکا کار می‌کنند،

- برخی از کشور‌های عربی از طرح معامله ننگین قرن حمایت کرده و همچنان توصیه به مذاکره را پیشنهاد و در دستورکارخود دارند،

- به زعم عبدالباری عطوان، تحلیلگر و روزنامه نگار فلسطینی؛  بیست و شش سال مذاکره چیزی عائد فلسطینی‌ها نکرده است در حالی که هشتصد هزار شهرک نشین در کرانه باختری اسکان داده شده اند و اسرائیلی‌ها قدس را به دیگر سرزمین‌های اشغالی الحاق کرده اند،

- این معامله مسئله تشکیل کشور مستقل فلسطینی، قطعنامه‌های سازمان ملل و حقوق بین الملل را دفن کرده است،

- و ...

 فلسطنیان به خوبی می دانند آمریکا قابل اعتماد نیست، تاریخچه سیاسی این کشور پراست از نقض آشکار توافقنامه های بین المللی که نمونه آخر آن خروج از برجام بوده است و نمونه دیگر آن به پیمان اسلو[1] باز می گردد که در سال ۱۹۹۳ در کاخ سفید به امضا رسید و واشنگتن ضامن اجرای آن شده بود،اما نقش خود را در همین زمینه به خوبی ایفا ننمود! از نظر بسیاری از مردم فلسطین، پیمان اسلو به جای آن که صلحی دائم را برای آن ها به ارمغان آورد، به عامل اصلی ادامه اشغال فلسطین به دست رژیم صهیونیستی تبدیل گردید؛ به عقیده آن ها، این پیمان از جهات بسیاری به نفع اسرائیل و پایمال کننده حقوق مردم فلسطین شد. همچنان با گذشت بیش از 2 دهه، پیمان اسلو همچنان اصول حکومت و طرز زندگی را به مردم فلسطین دیکته می‌کند؛ در حالی که این قرارداد، از بسیاری از جهات به نفع رژیم صهیونیستی و در خدمت مقاصد توسعه طلبانه آن بوده است.

با این پیشینه ای که از آمریکا ترسیم گشت آیا نباید به ملت فلسطین و مبارزان فلسطین که در جبهه محورمقاومت مردانه ایستاده اند و برای سرزمینشان و آب و خاکشان مبارزه می کنند حق داد که به آمریکائیان اعتماد نداشته باشند و با آنان سر یک میز جهت مذاکره ننشینند! چه کسی تضمین می کند آمریکایی‌ها  با این سابقه بد  عهد شکنی؛ می توانند و شایسته هستند طرح معامله قرن را تضمین و اجرا کنند؟!  

ازمنظر نگارنده و با عنایت به سوابق و پیشینه سوء آمریکائیان در عرصه جهانی؛ فلسطنیان  راهی ندارند جز آن که با اشغالگری اسرائیلی‌ها مقابله کنند و تسلیم طرح های فریب کارانه آمریکائیان و افکار انحرافی سردمداران خود فروخته اعراب نگردند. توصیه آن است که با پیوند به جبهه محور مقاومت می توان فلسطین را آزاد و شر صیهونیسم بین المللی این غده سر طانی را از سر مردمان جهان کوتاه و نابود نمود.

سه شنبه: 15 / 11 / 1398- 9 جمادی الثانی 1441- 4 فوریه 2020

[1] - پیمان اسلو با نام رسمی بیانیه اعلام اصول اولویت‌های موقت دولت خودگردان (به عربی: إعلان المبادئ حول ترتيبات الحكم الذاتي الإنتقالي) نخستین موافقتنامه رودروی حکومت اسرائیل و سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) بود که در سال ۱۹۹۳ به امضای دو طرف رسید. پیمان اسلو تلاشی برای تعیین یک چارچوب مشخص بود که به حل‌وفصل کامل منازعه اسرائیل و فلسطین بینجامد. مذاکراتی که منجر به امضای این پیمان شد به طور مخفیانه در اسلو پایتخت نروژ انجام شده و در ۲۰ اوت ۱۹۹۳ به پایان رسید و این پیمان به طور رسمی در ۱۳ سپتامبر ۹۳ در واشینگتن دی‌سی با حضور یاسر عرفات، اسحاق رابین و بیل کلینتون به امضا رسید.این پیمان تشکیل حکومت خودگردان فلسطین را به عنوان یک نهاد اداری موقت مقرر کرد. قرار بر این بود که پیمان اسلو فقط برای یک دوره پنج ساله اعتبار داشته باشد و سپس جای خود را به یک توافق دائمی بدهد. مسائلی چون وضعیت اورشلیم (بیت‌المقدس)، آوارگان فلسطینی، شهرک‌های اسرائیلی، مسائل امنیتی و تعیین مرزها بایستی در توافق دائمی حل‌وفصل می‌شدند.ساف در پیمان اسلو دولت اسرائیل را به رسمیت شناخته و کاربرد خشونت را محکوم کرد. اسرائیل نیز ساف را به عنوان نماینده قانونی مردم فلسطینی به رسمیت شناخت و یاسر عرفات اجازه یافت تا به فلسطین بازگردد.امضای این پیمان موجب شد تا جایزه صلح نوبل ۱۹۹۴ به طور مشترک به یاسر عرفات، اسحاق رابین و شیمون پرز تعلق گیرد.در سال ۱۹۹۵ پیمان دیگری با نام «موافقتنامه موقت در مورد کرانه باختری و نواز غزه» معروف به پیمان اسلو ۲ به امضای دو طرف رسید. این دو پیمان با نام پیمان‌های اسلو شناخته می‌شوند.