ميلاد منادي صلح سبزمبارك

ميلاد منادي صلح سبزمبارك                

دكتراسدالله افشار

امام حسن (ع) در شهرمدینه به دنیا آمد. بنا برمشهور ، تاریخ ولادت او ۱۵ رمضان سال سوم هجری است. البته برخی روایات و منابع تاریخی تولد وی را سال دوم هجرت دانسته‌اند. پس از تولد ، پیامبر در گوش او اذان گفت و در هفتمین روز ولادتش گوسفندی را عقیقه کرد. هفت سال و اندی از عمر جد خود را درک نمود و در آغوش مهر آن حضرت بسر برد و پس از رحلت پیغمبر اکرم (ص) که با رحلت حضرت فاطمه(س)، سه ماه یا شش ماه بیشتر فاصله نداشت، تحت تربیت پدر بزرگوار خود قرار گرفت . امام مجتبی (ع) شباهت بسیاری به رسول خدا (ص) داشت. شاید در همان روزهای آغازین حیات مبارکش بود که پیامبر خاتم (ص) با نظاره جمال و کمال او فرمود : أشبهتَ خَلقی و خُلقی : تو از لحاظ آفرینش و خوی (صورت و سیرت) مانند من هستی.  

تردیدی نیست که امام حسن بزرگ ‌زاده‌ای جوانمرد و محبوب دل خاتم پیامبران محمد مصطفی بود و سرور جوانان بهشت؛ وهم او فرزند بزرگوار افتخار نژاد انسانی و ایرمرد همیشه زنده تاریخ ، علی‌بن ابی طالب بود و پیشوایی بزرگ که خدایش برگزید تا مشعلدار راه راستین باشد ، تا در پستی بلندی‌ها ، اندیشه جهانیان را رهنمون باشد و مردمان را از وادی جهل و گمراهی به شاهراه حق و حقیقت هدایت فرماید و از زلال چشمه‌سار حقایق اسلامی سیرابشان گرداند. او نجات ‌بخشی بود که گوهر وجودش از بهم پیوستن آفتاب نبوت و مهتاب ولایت پدیدار گشت و فروغ آن دو منبع نورانی بهم پیوسته ، یکجا برچهره گشاده‌اش درخشیدن گرفت و جهان را به زیور پرتو خویش آراست.

امام حسن آیت درخشان کردگاری و نور پاک نبوي وعلوي بود که هر چند در جامه صلح ظهور فرمود ، ولی در برابر دشمن لحظه‌‌ای از پای ننشست و دست از مبارزه برنداشت و همین مبارزه سرسختانه بود که به شهادتش انجامید. صلح سبز وی و قیام سرخ برادرش بود که اسلام را یاری کرد و آن را بیش از پیش به جهانیان شناساند و اگر چنین نمی‌بود ، اسلام چنین جلوه‌ای نمی‌داشت.

امام حسن مجتبی(ع) در طول 37 سالی که در کنار امیرمؤمنان(ع) زندگی کرد، فرزندی مطیع، امام شناس، بازوی نیرومند، یار صدیق و امین و باتجربه و سربازی عاشق و فداکار برای پدرش به حساب می آمد. در همان دوران کودکی، شخصیت بزرگ امام حسن(ع) برای آن حضرت آشکار و نمایان بود.با این همه ، بيان ما در معرفي شخصیت والا و توصیف کمالات پیشوای راستینی چون حسن ‌بن علی (ع) اندکی است از بسیار و قطره‌ای است از دریا ، چه نه مرغ اندیشه را یاری پرواز به اوج جلال اوست و نه خامه‌ ادراک را توانایی و صف کمال او.

مهمترین و حساس ترین بخش زندگانی امام مجتبی (ع) ، که مورد بحث و گفتگوی فراوان واقع شده و موجب خرده گیری دوستان کوته بین و دشمنان مغرض یا بی اطلاع گردیده است ، ماجرای صلح آن حضرت با معاویه و کناره گیری اجباری ایشان از صحنه خلافت و حکومت اسلامی است. ازاين نكته نيز نبايد غفلت نمود كه ابعاد صلح شجاعانه امام حسن (ع) با معاویه بن ابی سفیان ، نه تنها یگانه عامل بقای اقلیت شیعه درآن عصر بود بلكه اين صلح چنان با عظمت است که تا کنون محققان زیادی را به تحلیل و تبیین آن واداشته است. بدون اغراق می توان گفت : اکثر مقالات و تحقیقات پیرامون آن حضرت ، در اطراف این رویداد دور می زند. این نوع نگرش هرچند بیانگر عمق و عظمت صلح امام علیه السلام است اما بايد اذعان داشت كه ؛ میزان آگاهی مردم در این خصوص اندک است .

صاحب اين قلم ميلاد منادي صلح سبزرا به همه صالحان و مصلحان جهان تبريك وتهنيت مي گويد.

پنجشنبه : 18 / 3 / 1396- 13رمضان 1438- 8 ژوئن 2017